|
||||||||
“A blues-rock band in the best sense of the word Quote…“ Terminal Station is een Canadese bluesrock band “in de beste betekenis van het woord”. Zij slagen er al twee decennia in de traditionele blues naar een hoger en bij voorkeur sneller niveau te tillen. Dit viertal, dat actief is in de blues & roots scene van Vancouver bestaat uit: Scott Smith (zang, gitaar), Jeremy Holmes (bas), Darryl Havers (keys) & Liam MacDonald (drums). Als band stonden ze al op het podium met o.a. lokale helden als Steve Dawson, Rich Hope, Ridley Bent, Buckman Coe en Jim Byrnes en, met tourende Amerikanen als John Hammond, Alvin Youngblood Hart, David Hidalgo, Bo Diddley en Doug Sahm. In 2010 stonden ze in de studio voor de opnames voor hun debuutalbum ‘Rolling All NIght’. Daarna volgde er -zo kon ik uit hun website info afleiden- nog een album, waarna de opvolger ‘Brotherhood’ tot vorige maand op zich liet wachten. Hun derde album werd live in de studio opgenomen en mixt traditionele blues met rock in Allman Brothers-stijl, Booker T-funk, rumba uit New Orleans en garage blues uit North Mississippi. Speciale gasten op het album zijn onder meer -hij verhuisde vroege jaren 1990 naar Vancouver- het Australische mondharmonica fenomeen met een sterk gevoel voor swing Vic(tor) Polyik, Dominic Conway (Malleus Trio, Coco Jafro) op saxofoon, John Sponarski (Portage & Main) op gitaar en singer/songwriter en actrice Colleen Rennison, die de harmonieën zong. Met het nummer waarmee je opent, moet je opvallen. Dat doet Terminal Station met de blues rocker “Barrelhouse” en met veel gitaar en Vic Polyik op harmonica. “One More Bottle” is een uitgesponnen rustige melodieuze rocker met Southern invloeden en “Poor Lightnin'” blues van uit Deep South, met psychedelische invloeden. “Chicago Calling” is dan weer een bluesy compositie met veel slide gitaar van John Sponarski, speelse piano van Darryl Havers en groovende harmonica. Een nummer dat gewoonweg fantastisch rock is “Ain't Giving Up on Rock n' Roll” met als “extra’s” de knappe baslijn van Jeremy Holmes en de sax solo van Dominic Conway, een van de gasten. “If You Don't Know Me Now” kan je catalogiseren onder een bijna tearjerker met verleidelijke piano en “Take Me Back Or Let Me Go” is Texas blues waarvan je vrolijk wordt. Met de blues rocker “It's Not the End of the World” komt er een géén einde aan de wereld, maar wel aan de rust en gaan de rock sluizen weer open. Een portie swingende blues à la Robillard mag hier niet ontbreken. “One More Shot” is hiervoor de invulling. Op de rumba “Nothin' But Trouble” tonen de heren hun exotische kant en op “Booker D”, met nog een fraaie sax solo, hun funk Booker T & the MG’s-aard. Na “Voodoo Queen” moet -gelukkig voor hen die schrik hebben van spoken en veel gerammel van kettingen- de deur dicht. Volg hun raad en, blijf vooral bewegen! ‘Brotherhood’ van Terminal Station is een geslaagd rock album met aanstekelige invloeden. Deze Canadezen slagen erin met de hulp van respectabele gasten, alles heel hedendaags te doen klinken, waarvan je ongewild vrolijk wordt. “Terminal Station's lew releaqe ‘Brotherhood’ is a great rock album, with infectious influences. With a help from respectable guests, these Canadians manage to make everything sound very contemporary, which makes you unintentionally happy…“ (ESC for Rootstime.be) Eric Schuurmans
Album track list: 01. Barrelhouse (02:39) - 02. One More Bottle (06:12) - 03. Discography TERMINAL STATION: Brotherhood [2020] | Rolling All Night [2010] |
|
||||||||
|
||||||||
 (2).jpg)
.jpg)
